مقایسه ی روغن سویای معمولی با روغن سویای GM

5 مارس 2015- روغن سویا بیش از 90 درصد از تولید تمام روغن های تهیه شده از دانه های روغنی را در آمریکا به خود اختصاص داده است. به تازگی روغن سویایی به بازار عرضه شده است که از دانه های سویای اصلاح شده ی ژنتیکی  (Genetic modified)  یا GMتهیه می شوند، به گفته ی تولید کنندگان روغن GM،نوع اصلاح شده  از روغن سویای معمولی سالم تر است.

دراین پژوهش دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید و ریویس اثرات هر دو نوع روغن سویا (معمولی و GM) بروی موشها را بررسی و مقایسه نمودند.

دانشمندان دریافتند که هر دو این روغن ها به یک  اندازه  سبب ایجاد چاقی، دیابت و کبد چرب می شوند و تنها مزیت روغن سویای GMعدم ایجاد مقاومت به انسولین است.

درحالیکه  اصلاح ژنتیکی محصولات کشاورزی می تواند صفات سودمند جدیدی را به محصولات قبلی بیافزاید اما محصولات ژنتیکی باید به منظور اثرات دراز مدتشان بروی سلامت  انسان، بررسی شوند.

نتایج این تحقیق در نود و هفتمین نشست سالیانه ی جامعه ی نمود آمریکا درسن دیگو ارائه گردید.

وجود چربیهای غیر اشباع طبیعی موجود در روغن های گیاهی برای سلامت مفید می باشد اما کارخانجات تولید اینگونه روغن ها برای افزایش ماندگاری و ثبات ساختار روغن در برابر دما آنها را هیدروژنه می کنند، درحال حاضر مشخص شده است این فرآوری سبب تولید چربیهای  ترانس میگردد که برای سلامت مضر می باشند. روغن سویا حاوی 55 درصد اسید چرب لینولئیک است که یک چربی polyunsaturatedاست.

پرفسور Sladekسرپرست این تحقیقات می گوید: نتایج پیشین ما که حاصل بررسی بروی موشها بود  نشان داد که جایگزین  نمودن مقداری روغن سویا به جای روغن نارگیل ( که روغن اشباع می باشد) در یک رژیم غذایی پرچرب - برای رسیدن به مقداری که در رژیم های آمریکایی موجود می باشد- سبب افزایش وزن قابل توجه موشها، چاقی، دیابت و مقاومت به  انسولین نسبت به موشهایی می گردد که تنها  با رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد روغن نارگیل تغذیه شده بودند.

محققان به منظور تعیین علت تأثیرات متابولیکی روغن سویا یک  رژیم غذایی موازی طراحی نمودند که در آن روغن سویای معمولی برحسب گرم با روغن سویای GMجایگزین شده بود.

ترکیب اسیدهای چرب روغن سویای GMبنحوی است که مقدار اسید لینولئیک آن کم است و مشابه با روغن زیتون می باشد. گیاهان سویایی که اصلاح ژنتیکی شده اند و توسط شرکت Dupontتولید شده اند مقادیر چربی ترانس پایین تری دارند، زمان ماندگاری آن بیشتر و به طور کلی برای پخت و پز روغن  سالمتری محسوب می شوند.

 پرفسور Deolمی گوید: روغن سویای GMحاوی هیچ چربی ترانسی نیست ومقادیر بیشتری چربی های monounsaturatedدارد که برای سلامت قلب مفیدند اما تا قبل از این تحقیق بروی تأثیرات متابولیک استفاده ی طولانی مدت از این  نوع روغن بروی سلامت  انسان  پژوهشی  صورت نگرفته بود.

پرفسور Deolوسایر محققان دراین گروه با کمال تعجب دریافتند این رژیم موازی که حاوی روغن  سویای GMاست مشابه  با رژیم غذایی حاوی روغن سویای معمولی، سبب افزایش وزن موشها و ایجاد کبد چرب می شود. تنها استثناء آن عدم  بروز مقاومت  به انسولین است بطوریکه موشها هنوز به  انسولین حساس باقی می مانند وتا حدی بافت چربی کمتری در بدنشان انباشته می شود.

به گفته ی دکتر Deol: این نتایج نشان می دهد که اسید لینولئیک ممکن است دربروز مقاومت  به انسولین و تجمع چربی در بدن  نقش داشته باشد اما هنوز سایر اجزاء روغن سویا که موجب بروز کبد  چرب و در کل افزایش وزن می شوند، ناشناخته مانده اند.

در این آزمایشات محققان موشها را با چهار رژیم غذایی متفاوت درطی 24 هفته تغذیه کردند. هرگروه مشتمل بر 12 موش بود، گروه کنترل با رژیم غذایی حاوی چربی کم (5 درصد از کالری روزانه ازچربی تأمین می شد) تغذیه شدند. سایر گروهها رژیمی دریافت می کردند  که 40 درصد از کالری روزانه ی آنها  از چربیها تأمین  می شد (درست به اندازه ی یک رژیم آمریکایی).

یک گروه با روغن  نارگیل که حاوی مقادیر زیادی چربی اشباع است تغذیه گردید و در گروه سوم 41 درصد از چربی اشباع با روغن سویای معمولی جایگزین شد و در گروه چهارم 41 درصد ازچربی اشباع با روغن سویای GMجایگزین شد.

 وزن بدن، مقدار مصرف غذا، تحمل گلوکز وحساسیت  به انسولین درهمه ی موشها بررسی ودنبال گردید.

محققان متوجه شدند هر دو نوع  روغن سویا سبب وخیم تر شدن بیماری کبد چرب، عدم تحمل گلوکز و چاقی موشها نسبت به گروهی می شود که تمام روغن موجود در رژیم غذایی آنها روغن نارگیل بوده است. اما موشهایی که روغن سویای GMاستفاده می کردند نسبت به حیواناتی که از روغن سویای  معمولی  استفاده   می کردند مقدار کمتری بافت چربی داشتند.

موشهای گروه روغن سویای GMنسبت به گروه کنترل 30 درصد وزن بیشتری داشتند  درحالیکه  گروه روغن سویای معمولی نسبت به گروه کنترل 38 درصد اضافه وزن یافتند و این درحالی بود  که موشهایی که تنها از روغن نارگیل استفاده می کردند تنها 13 درصد نسبت به گروه کنترل دچار افزایش وزن شدند و تنها تفاوت رژیم غذایی با روغن های سویای معمولی و GMدرمسئله  مقاومت به انسولین  بود.

 دکتر Sladekمی گوید: درحالیکه  ممکن است روغن سویای  GMعواقب متابولیکی  منفی کمتری  نسبت به روغن سویای معمولی داشته  باشد اما لزوماً به سالمی روغن زیتون به دلیل ترکیب اسیدهای  چرب موجود در آن نیست و مسلما نسبت به روغن نارگیل که اساساً از روغن اشباع تشکیل شده است، ناسالم تر است.

او می افزاید: اطلاع از تأثیرات متابولیک روغن سویای GMو تأثیر آن بر سلامت قبل از اینکه  به عنوان گزینه ی سالمتری نسبت به روغن سویای معمولی معرفی شود،  بسیار مهم است.

 دکتر Sladekو دکتر Deolمی گویند: این موضوع به اندازه ی درک اثرات بهداشتی روغن سویای معمولی که درهمه ی رژیم های غذایی آمریکایی بطور فراگیر استفاده می شود، مهم است.

  بنظر می رسد این نوع  از روغن ها دارای مضرات بسیار زیادی بر سلامت متابولیک نسبت به  چربیهای اشباع هستند.

منبع: www.sciencedaily.com/releases/2015/03/150305152111.htm